książce znajduje się 25 scenariuszy sesji terapeutycznych. Scenariusze te zostały podzielone na następujące bloki tematyczne: rodzina – dom, szkoła, środowisko społeczne, w ramach których przewidziano zagadnienia szczegółowe: agresja, autorytet, kompleksy, miłość, przyjaźń, radość, samotność, szczęście itd. Zaproponowane w niniejszej publikacji działania biblioterapeutyczne skupiają się przede wszystkim na sferze emocjonalno-motywacyjnej, pośrednio na sferze orientacyjno-poznawczej uczniów uczestniczących w programie terapeutycznym. Odpowiednie formy stosowane w biblioterapii, takie jak zajęcia integrujące, relaksujące, aktywizujące, ukierunkowane czytanie wybranych tekstów terapeutycznych, słuchanie, elementy dramy, muzykoterapii, niwelują negatywne emocje (lęki, stres, apatię, agresję). Publikacja adresowana jest do nauczycieli terapii pedagogicznej, wychowawców, psychologów, pedagogów, polonistów, nauczycieli innych przedmiotów, bibliotekarzy, do osób, które w pracy z dziećmi realizują zajęcia o charakterze korekcyjno-kompensacyjnym, dydaktycznym, dydaktyczno-wyrównawczym i terapeutyczno-wychowawczym. Scenariusze zajęć są przeznaczone dla wszystkich uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci o dysharmonijnym rozwoju psychoruchowym. Książka ta jest oryginalna w swoim pomyśle. Zawiera cenne doświadczenia z pracy z dziećmi prowadzonej w bibliotece, a więc blisko książki. Opisane zajęcia w formie scenariuszy stwarzają możliwość zastosowania ich we własnej praktyce i sprawdzenia ich skuteczności. Największą wartością publikacji jest ukazanie różnych możliwości wykorzystania książki, przeżywania jej w aktywny sposób i budzenia zainteresowania książką. Prowadzi to do podniesienia motywacji do czytania, co jest obecnie jednym z najważniejszych wyzwań wobec nowego „pokolenia użytkowników komputerów”. prof. zw. dr hab. Marta Bogdanowicz Praca ta jest kolejną pozycją dotyczącą biblioterapii, ale jedną z nielicznych poświęconych dzieciom o dysharmonijnym rozwoju psychomotorycznym. (...) Autorka opracowując scenariusze, wykazała się doskonałą znajomością różnych metod i technik aktywizujących. Wykorzystała metody twórczego myślenia, elementy pedagogiki zabawy i dramy. Terapię wzbogaciła zajęciami plastycznymi oraz muzyką. dr Iwona Zachciał